Συνολικές προβολές σελίδας

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βλάκες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βλάκες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

Είναι το ψέμα «προνόμιο» των ευφυών ή των βλακών;

Mε δεδομένο τον καταιγισμό εικονικών ή πραγματικών παροχών στις οποίες καταφεύγει τελευταία η κυβέρνηση, θέτοντας στόχο να καταφέρει, κατά το κοινώς λεγόμενο, «να γυρίσει το παιχνίδι», ένα από τα συχνότερα ερωτήματα που τέθηκαν στα γιορτινά τραπέζια τούτων των ημερών ήταν αναμφισβήτητα ο πιθανός χρόνος των επόμενων εκλογών και ο εικαζόμενος νικητής τους.
Σε ένα τέτοιο τραπέζι, ένας από τους συνδαιτυμόνες παρέθεσε δύο πρόσφατες ακραίες απόπειρες εξαπάτησης μεγάλης μερίδας των πολιτών που, κατά την εκτίμησή του, μαρτυρούν τη διάθεση των κυβερνώντων να μετέλθουν όλα τα μέσα στη διάρκεια της μακράς προεκλογικής περιόδου που διανοίγεται μπροστά μας. Και οι δύο αφορούσαν το υπουργείο Υποδομών και τους εθνικούς δρόμους οι οποίοι, με τη βούλα και της σημερινής κυβέρνησης, έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή, στην περίπτωση της Εγνατίας Οδού, βαίνουν ολοταχώς προς ιδιωτικοποίηση.
Κρούσμα πρώτο: Λίαν προσφάτως, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ονόματι Ιωάννης Θεοφύλακτος απηύθυνε -προφανώς με την άδεια του κόμματός του, αφού ο κανονισμός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τους δεν επιτρέπει αυτενέργεια- επίκαιρη ερώτηση με θέμα: «Δημιουργία χώρων έκθεσης τοπικών προϊόντων στους Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (Σ.Ε.Α.)».
Στη συζήτηση που διεξήχθη, ο εκλεγόμενος στην Κοζάνη βουλευτής αφού λιβάνισε την κυβέρνηση, που ολοκλήρωσε τους μεγάλους οδικούς άξονες, διατύπωσε το παράπονο κάποιων από τους ψηφοφόρους του που ήταν το εξής: Στους νέες οδούς δεν επιτρέπεται πλέον σε παραγωγούς να πωλούν στην άκρη του δρόμου τα προϊόντα τους (πατάτες, καρπούζια, μήλα, κολοκύθες, κ.α.), όπως γινόταν παλαιότερα που οι οδηγοί υποχρεώνονταν να ακολουθούν συγκεκριμένες επαρχιακές διαδρομές ώστε να μπαίνουν σε χωριά και κωμοπόλεις για να πιουν καφέ και να τρώνε σουβλάκια. 
Ποιο ήταν το αίτημα του βουλευτή; Να τους αφήσει η κυβέρνηση να στήσουν πάγκους όχι στην άκρη του δρόμου –πάλι καλά, δηλαδή…- αλλά μέσα στους ΣΕΑ, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι πρόκειται για χώρους των οποίων την  αποκλειστική εκμετάλλευση έχουν οι λεγόμενοι «παραχωρησιούχοι». Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης προς τον ΣΥΡΙΖΑίο κ. Θεοφύλακτο; Ο προερχόμενος από τους ΑΝΕΛ υφυπουργός Νικόλαος Μαυραγάνης δεν είχε καμία δυσκολία να συμφωνήσει με το αίτημα, αν και ομολόγησε ότι δεν είναι κυβερνητική αρμοδιότητα η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου.
«Είμαι απόλυτα σύμφωνος», είπε στην πρωτολογία και επανέλαβε στη δευτερολογία. Αλλά δεν έμεινε εκεί. Έσπευσε, όμως, να υπενθυμίσει «ότι οι παραχωρησιούχοι ανά την Ελλάδα έχουν στα χέρια τους κάποιες συμβατικές υποχρεώσεις, που έρχονται από το παρελθόν από άλλες κυβερνήσεις και από άλλες πολιτικές καταστάσεις». Και , ως εκ τούτου δήλωσε ότι «δεν είναι βέβαιος αν (μπορεί να στηθούν πάγκοι) σε κάθε ΣΕΑ». Για να μην απογοητεύσει, όμως, τον βουλευτή, πρόσθεσε ότι (δήθεν) μπορεί να γίνει εξαίρεση  στην (πολύπαθη, όπως θα δούμε και στη συνέχεια) Εγνατία Οδό.
Κρούσμα δεύτερο: Ένα μήνα μετά, ο κ. Θεοφύλακτος και άλλοι συνάδελφοί του έστηναν χορούς και πανηγύρια σε πόλεις και χωριά της ευρύτερης Βορείου Ελλάδος για να πανηγυρίσουν όχι πλέον για τα τοπικά προϊόντα που θα μπουν στους ΣΕΑ αλλά για την καινούργια υπόσχεση περί απαλλαγής των κατοίκων ένδεκα δήμων από την πληρωμή διοδίων σε διάφορους σταθμούς της Εγνατίας Οδού.
Στη Θεσπρωτία, που περιλήφθηκε ολόκληρη, και στο Μέτσοβο, που ήταν ο μόνος δήμος από την περιοχή των Ιωαννίνων, του οποίου οι κάτοικοι του υποτίθεται ότι θα ήταν μεταξύ των απαλλασσομένων, μόνον σημαιοστολισμοί δεν διατάχθηκαν για να πανηγυριστεί το μέγα γεγονός. Από τους τοπικούς ΣΥΡΙΖΑίους, φυσικά, και όσους αφελείς ακόμη τους πιστεύουν.
Η υπουργική απόφαση για την ελεύθερη διέλευση που δημοσιεύτηκε στις 30 Νοεμβρίου προέβλεπε τη δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας στην οποία όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις μπορούν να εγγράφονται για να τύχουν της απαλλαγής. Μόνον, όμως, που πριν καλά – καλά γίνουν οι πρώτες εγγραφές, η απόπειρα εξαπάτησης των βορειοελλαδιτών αποκαλύφθηκε. Κι αυτό διότι υπήρξαν αντιδράσεις από τους «τροϊκανούς» αλλά και από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους που είναι επιφορτισμένοι με τις ιδιωτικοποιήσεις και έχουν αναλάβει ρητή δέσμευση ότι η Εγνατία θα είναι μεταξύ των πρώτων οργανισμών που θα περάσουν σε ιδιωτικά χέρια.
Εκούσα άκουσα, λοιπόν, η συνήθως κλαίουσα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και ο κ. Χρήστος Σπίρτζης προσωπικά, άλλαξαν ρότα: «Αποτελεί ευθύνη του ΤΑΙΠΕΔ η διάρκεια της απαλλαγής από την πληρωμή διοδίων», διευκρίνιζαν. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σε απλά ελληνικά το εξής: «Εμείς θέλαμε να σας απαλλάξουμε από τα διόδια, αλλά, επειδή οι δρόμοι δεν είναι δικοί μας, θα αποφασίσουν γι΄ αυτό οι νέοι ιδιοκτήτες…». Θα μπορούσαν να προσθέσουν και το «εμείς κάναμε ένα μικρό μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα στην αλήστου μνήμης δημόσια Εγνατία», αλλά δεν το είπαν. Και δεν το είπαν γιατί πιστεύουν ότι οι εξαπατημένοι –είτε είναι παραγωγοί που θα έβαζαν τα προϊόντα τους στους ΣΕΑ είτε οδηγοί που θα γλύτωναν τα διόδια- δεν θα επηρεαστούν από την αθέτηση δύο νέων υποσχέσεων. Οι μόνες είναι, άλλωστε;
Βλέπετε οι κυβερνώντες –ενδεχομένως και εξαιτίας της μάλλον ανέφελης τριετούς παραμονής στην εξουσία που συμπληρώνουν πολύ σύντομα- περνούν τους εαυτούς τους για ευφυείς. Και όλους εμάς τους υπολοίπους για βλάκες. Είναι όμως έτσι; Οι απόψεις διίστανται. Και αυτό συνέβη και στην ομήγυρη που διημείφθη η συζήτηση για τα δύο προαναφερόμενα πρόσφατα κρούσματα εξαπάτησης.
Ένας από τους συνδαιτυμόνες, ωστόσο, επικαλούμενος το γραμμένο στην καθαρεύουσα μνημειώδες δοκίμιο του Ευάγγελου Λεμπέση υπό τον τίτλο «Η Τεράστια Κοινωνική Σημασία των Βλακών εν τω Συγχρόνω Βίω» (το οποίο δημοσιεύτηκε πριν από 76 χρόνια και αυτή την περίοδο μεταφέρεται με επιτυχία στο θέατρο σε μια πρωτότυπη παράσταση που σκηνοθετεί ο Σταμάτης Κραουνάκης) επέμεινε ότι η απάτη -δηλαδή «η αποσιώπησις της αληθείας ή η παράστασις ψευδών πραγμάτων ως αληθών»- είναι ίδιον των βλακών. Οι οποίοι επιλέγουν να δώσουν τη μάχη με «τα πνευματικώς ευκολότερα και συνεπώς ανηθικότερα όπλα» που είναι «το ψεύδος, η διαστροφή, η ραδιουργία και η συκοφαντία».
Όπως χαρακτηριστικά επιχειρηματολογεί ο συγγραφέας Λεμπέσης (και επαναλαμβάνει από σκηνής ο εκπληκτικός πρωταγωνιστής της παράστασης στο Θέατρο «Ιλίσια Βολανάκης»), ο βλαξ καταφεύγει στην απάτη «ως διανοητικώς ευκολώτερον μέσον», καθώς «στερούμενος ευφυΐας, είναι ανίκανος να μεταχειρισθή έντιμα μέσα», τα οποία «ως δυσκολώτερα, χρησιμοποιεί μόνον ο κεκτημένος πραγματικήν ατομικήν αξίαν».

Παρά τη σαφή άποψη του συγγραφέα, ωστόσο, το ερώτημα για το αν το ψέμα αποτελεί προνόμιο των ευφυών ή των βλακών παραμένει μάλλον αναπάντητο. Όπως φυσικά και το ποιοι επικρατούν στο τέλος: οι ευφυείς ή οι (κατά τεκμήριο πολυπληθέστεροι) βλάκες;